Overzicht van parels

Tijdens de rondleiding van het reviewteam bleek dat de Van Mesdag een grote, mooie buitenruimte heeft voor sport en vrije tijdactiviteiten met een voetbalveld, een volleybalveld en verschillende bankjes om rustig te zitten. Rondom de binnenplaats worden de verschillende arbeidsblokken aangeboden.

Alle medewerkers geven aan dat er veel overlegmomenten zijn waarbij de teams bij elkaar komen. Eens per zes weken wordt een moreel beraad gefaciliteerd, eens per zes weken teambuilding en eens per vier weken intervisie.

Gezien er te weinig expertise in huis is over LVB-problematiek nemen behandelaren en sociotherapeuten gezamenlijk het initiatief klinische lessen te geven. Ook worden er geregeld klinische lessen door medewerkers gegeven over psychopathologie (in brede zin en in individuele casussen) In de medewerkers-bibliotheek in het pand worden medewerkers geholpen bij het vinden van literatuur en het invullen van de klinische lessen.

Tijdens de reviewdag kwam steeds naar voren dat medewerkers zich veilig voelen in de instelling, ondanks incidenten van het afgelopen jaar die een grote indruk hebben achtergelaten. Medewerkers geven aan zich fysiek weerbaar te voelen in tijden van crisis. Hierin heeft de Dienst Geïntegreerde Beveiliging (DGB) een grote rol.

Medewerkers zijn trots op hun werk, op elkaar en op successen die patiënten halen. Vanwege het ontbreken van piepers moeten medewerkers goed met elkaar communiceren en elkaar in de gaten houden. Ondanks dat de Van der Hoeven Kliniek verspreid is over drie locaties (2 in Utrecht, 1 in Amersfoort) voelen medewerkers zich met elkaar verbonden en worden er binnen en tussen de locaties korte lijntjes ervaren.

De gezamenlijke visie van de Van der Hoeven Kliniek draagt bij aan de saamhorigheid: zowel patiënten als medewerkers zijn verantwoordelijk voor de gemeenschap. Vroegsignalering speelt hierbij een belangrijke rol.

Het voelen van inbreng zorgt voor motivatie voor de behandeling. Patiënten ervaren het als erg prettig dat behandeldoelen samen geformuleerd worden en het hen niet wordt opgedragen. De patiënt voelt zich eigenaar van de behandeling.

De organisatie heeft haar eigen transmurale keten gecreëerd. Verschillende woningen aan de instelling, in de straat en verderop in de stad bieden mogelijkheden voor patiënten om beschermd te re-integreren. Er zijn goede contacten met ketenpartners en de instelling beoogt betrouwbaar te zijn. Het is voor medewerkers prettig dat zij zicht hebben op wachtlijsten en het aannamebeleid. Dat maakt de uitstroom en doorstroom minder onvoorspelbaar.

Dagbesteding staat hoog in het vaandel in de instelling. Op basis van draagkracht wordt met de patiënt bepaald hoeveel uren hij of zij dagbesteding volgt. Het uitgangspunt is dat patiënten een rooster van 36 uur per week volgen waar onderwijs, behandeling en werk onderdeel van zijn. Verschillende vakdocenten bieden onderwijs aan (o.a. muziek, drama, creatief). Wanneer een patiënt iets zou willen dat de instelling nog niet aanbiedt, wordt er naar de externe mogelijkheden gekeken en wordt een dienst naar binnen gehaald. Patiënten kunnen op allerlei niveaus certificaten en diploma’s halen om op die manier de kansen op de arbeidsmarkt uiteindelijk te vergroten en zinnige dagbesteding te ervaren.

De directeur en de locatiemanager omschreven het allebei: zij zijn trots op de kracht van hun medewerkers die iedere dag iets willen en kunnen betekenen voor de cliënt. Medewerkers bevestigen dat zij trots zijn op hun werk en zich betrokken voelen met elkaar en de cliënt. Het terrein en de omgeving hebben ook aandeel in dit gevoel van betrokkenheid en veiligheid: alles is nabij en het terrein straalt rust uit.

Medewerkers zijn specialisten in het werken met cliënten met een SGLVB-indicatie.

Afhankelijk van de draagkracht, verstrekt de organisatie in principe aan iedere cliënt een mobiele telefoon en tablet. Het doel hiervan is dat cliënten op een gecontroleerde manier gebruik kunnen maken van moderne technologie.

Met cliënten wordt zoveel mogelijk samenwerking gezocht. Cliënten zijn in hun leven vaak overvraagd en medewerkers slagen er in cliënten weer zichzelf te laten zijn en aan te sluiten bij hun niveau: bij de zaken die zij wel kunnen.

De cliëntenraad houdt goed bij wat er speelt en krijgt van cliënten door middel van post door of er klachten zijn of problemen spelen. De cliëntenraad bespreekt die dan intern. De cliëntenraad probeert altijd zo snel mogelijk een terugkoppeling te doen bij de cliënten over vragen die gesteld zijn. Beslissingen op hoger niveau worden in samenspraak met de cliëntenraad gemaakt.

Binnen de Woenselse Poort zijn ervaringsdeskundigen met ervaring op verschillende gebieden werkzaam. Zij hebben een groot aandeel in het herstelgericht werken en de visie hier op. Zo geven zij herstelgroepen en zijn ze overdag altijd beschikbaar voor cliënten. Daarnaast wordt ervaringsdeskundigheid ingezet voor consultatie bij dwang en drang.

In principe krijgt elke cliënt bij opname een tablet. Hier zijn applicaties op geïnstalleerd die een aanvulling zijn op de behandeling en de cliënt te allen tijde aan kan werken.

Er is een grote diversiteit aan dagbesteding. Er wordt gebruik gemaakt van het terrein en de gestrekte omgeving.

Binnen de verschillende disciplines heerst een gezamenlijk gevoel van loyaliteit en de wil om het samen te doen.

Door nabijheid van voorzieningen op het terrein en de nabijheid van collega-behandelaren, is op- en afschalen van zorg op het terrein laagdrempelig en praktisch. Door de praktische nabijheid is een warme overdracht mogelijk en dit gebeurt altijd als een cliënt wordt overgeplaatst op het terrein.

Collegialiteit, verbondenheid en respect voor elkaar zijn kernwoorden die gedurende de reviewdag steeds weer terugkwamen. Medewerkers kunnen elkaar ondanks het enorme personeelsverloop van de afgelopen tijd goed vinden. Zeker wanneer er een incident is (geweest) staat iedereen voor elkaar klaar en wordt er goed voor elkaar gezorgd. Cliënten herkennen dit en bevestigen dat ook zij met rust en respect behandeld worden.

Voordat een cliënt opgenomen wordt, wordt hij opgezocht door zijn toekomstig behandelaar om alvast kennis te maken en de cliënt voor te bereiden op de opname. Ook na opname wordt er een nauwkeurige overdracht naar de vervolginstelling gedaan en wordt er contact gehouden met de cliënt door de behandelaar en pb'er.

Er is een fijne manier gevonden om samen stil te staan bij een incident. Er wordt op korte termijn met alle betrokkenen een reconstructie van het incident gedaan. Ook is er een opvangteam (O-team) dat altijd met de betrokken medewerkers contact zoekt. Er wordt ook contact gezocht met medewerkers die aangeven geen gesprek te willen. Dan wordt diegene toch ‘laagdrempelig opgezocht door een collega’. Op die manier is er aandacht voor elkaar en wordt er vinger aan de pols gehouden. Het O-team schaalt op als dat nodig is en schakelt hulp van een professional in als er bijvoorbeeld sprake is van trauma.

Iedere medewerker is verplicht ieder jaar een DIM-training (De-escalerende Interventie Methoden) te volgen. Het streven van de medewerkers is dat rust en respect van medewerkers naar cliënten altijd bewaard blijven. Wanneer de spanning dermate hoog oploopt, kan de hulp van het de-escalatieteam ingeschakeld worden. Wanneer zorg opgeschaald moet worden en er sprake is van individuele begeleiding van een cliënt is het team van 1-op-1’ers dat ingeschakeld kan worden.

Behandelaren, maatschappelijk werkers en de teammanager staan letterlijk dichtbij de sociotherapie en de patiënten. Ook worden patiënten uitgenodigd op de stafgang als zij een afspraak hebben met één van hun behandelaars. Tijdens de behandelplanbesprekingen worden alle betrokken disciplines en de patiënt uitgenodigd en worden er korte lijntjes ervaren door de medewerkers.

Na ieder incident wordt het BOT ingeschakeld. Dit is een team medewerkers van de FPA, FPK en FPC dat getraind is om collega’s en patiënten op te vangen na een incident. Het team functioneert goed, werkt pro-actief en heeft goede interne communicatie. Geregeld komt het team (informeel of formeel) bij elkaar.

Het eerste doel van opname in de FPK is resocialisatie. Iedere patiënt mag een mobiele telefoon en laptop op de kamer hebben, omdat dit past bij resocialisatie. Het is tevens een fijne manier voor patiënten om contact te kunnen hebben met naasten. Er is dan ook WiFi beschikbaar op de afdelingen.

Patiënten zijn partner in de eigen behandeling en er wordt hen zoveel mogelijk verantwoordelijkheid gegeven. Ook hebben patiënten het gevoel een vertrouwensband met de behandelaar te hebben en samen te bepalen hoe de behandeling eruit moet zien.

De organisatiestructuur draagt bij aan een prettig leef- en werkklimaat. De ruime bezetting op de afdeling zorgt ervoor dat sociotherapeuten nabijheid kunnen bieden aan de patiënten. Daarnaast worden de patiënten en sociotherapeuten ondersteund door een facilitair medewerker. Wanneer een patiënt individuele begeleiding nodig heeft, wordt opgeschaald door een 1-op-1-begeleider in te zetten.