Overzicht van parels

Pameijer heeft een convenant met GGZ-partners Antes en GGZ Delfland. Deze samenwerking maakt het mogelijk om via korte lijnen samen te werken en waar nodig op te schalen. Waar men in de maatschappij merkt dat er veel in hokjes gedacht wordt en men op hun eigen eiland opereert, zoekt Pameijer actief partners op om samen te werken aan continuïteit van zorg. Mocht er bij een cliënt iets mislopen, dan heeft elk team een aanspreekpunt bij het team van de partnerorganisatie. Als daar samenwerking ook vastloopt, kan er opgeschaald worden naar management of bestuurlijk niveau. Op deze manier kunnen lacunes opgelost worden om te voorkomen dat cliënten tussen wal en schip vallen. Ook verbetert het convenant de informatie-uitwisseling rondom cliënten en kunnen de partners beter afstemmen wie welke doelgroepen in zorg neemt.

In de regio werkt de Binnenvest nauw samen met verschillende regionale partners om cliënten zo goed mogelijk te ondersteunen en elkaars dienstverlening te versterken. In Alphen aan den Rijn, waar de reviewdag heeft plaatsgevonden, zijn er veel lokale samenwerkingen. Zoals in het gebouw de Jozef, waar Alphen24 is gehuisvest, wordt onder andere samengewerkt met Prodeba, een organisatie die (woon)begeleiding biedt aan cliënten met autisme. In de Jozef delen ze een verdieping en een kantoor. In het geval van calamiteiten en incidenten is afgesproken dat men elkaar hulp biedt. Daarnaast werkt de Binnenvest samen met andere zorginstanties onder de coöperatie Tom in de Buurt rondom WMO-voorzieningen. Iets verderop bij de Jozef bevindt zich het Open Venster, een inlooppunt voor mensen die bijvoorbeeld met eenzaamheid te maken hebben. Hier kunnen ze terecht voor een kopje koffie of een maaltijd tegen een klein bedrag. Hier werken ook enkele medewerkers van de Binnenvest. Daarnaast onderhoudt de Binnenvest nauwe samenwerkingen met organisaties als Fivoor, Brijder verslavingszorg en GGZ Rivierduinen) om expertise op te halen. Bovendien wordt aangesloten bij de regionale overleggen. Door de nauwe samenwerkingen in de regio, zijn er korte lijnen om van elkaars expertise en mogelijkheden gebruik te maken in het voordeel van de cliënt.

Binnen Ontmoeting werken er forensische zorgspecialisten (FZ-specialist) en forensisch medewerkers in het team. Een FZ-specialist kan zowel de rol van 1e begeleider hebben, als fungeren als 2e begeleider. De FZ- specialist houdt overzicht over de caseload van alle FZ cliënten op zijn of haar locatie. De FZ-specialist is daarnaast betrokken bij de intake van forensische cliënten samen met de intakemedewerker van het Centraal Aanmeld Team (CAT) en houdt het traject van de cliënt in de gaten. Met enige regelmaat voeren zij samen met de begeleider de gesprekken met de cliënt. Er zijn heldere afspraken en korte lijnen met het CAT en de FZ medewerkers en er vindt veel overleg met plaats over de duur en richting van het traject, casuïstiek bij moeilijk leesbaar of begeleidbaar gedrag, en de afstemming met reclassering en hulpverlening. De FZ-specialist wordt ook ingezet als sparringpartner over wat er gesignaleerd wordt bij cliënten en eens per maand nemen medewerkers hun forensische caseload met de FZ-specialist door. De FZ-specialist heeft ook (cliënt overstijgend) contact met de reclassering als ketenpartner en heeft regelmatig overleg met collega’s van het CAT over door- en uitstroom, zodat tijdig een nieuw traject kan worden opgestart bij beschikbaarheid van een plek. Eens per drie maanden komen alle FZ-specialisten bij elkaar om onderling het werk af te stemmen op de verschillende Thuishavens. Om de kwaliteit van forensische zorg te borgen, komt één keer per maand de FZ-kerngroep bij elkaar, waar ook de FZ-specialist aan deelneemt. Het doel van deze bijeenkomsten is meerledig: deskundigheidsbevordering en teambuiling, delen actualiteiten rondom beleid en ontwikkeling, en sturen op kwaliteitsnormen en doelstellingen.

De locatie Huis en Haard 3 van het Leger des Heils neemt deel aan een pilot rondom Kritische reflectie. Het reviewteam vindt dit een waardevolle methodiek voor de ontwikkeling van medewerkers en het team. De Kritische reflectie wordt met het team in het primaire proces gedaan, de manager en gedragswetenschapper sluiten niet aan, wat zorgt voor een gelijkwaardige groep aan tafel. Vanuit Hogeschool Leiden is er begeleiding van de pilot. De bedoeling is dat een collega een dilemma inbrengt. Vervolgens wordt er middels een stroomschema een van de drie reflectiemethodes gekozen. Daarna wordt er aan de hand van drie soorten kaartjes vragen gesteld om kritisch te reflecteren op het dilemma. Door middel van de kaartjes wordt er doorgevraagd met confronterende vragen. Medewerkers zijn erg enthousiast over de Kritische reflectie. Zij geven aan dat er via deze methode confronterende en schurende vragen gesteld worden, maar dat dit veel inzichten oplevert in het eigen denken en handelen. Om samen goed te kunnen reflecteren, vraagt dat een bepaalde mate van veiligheid binnen het team, maar ook het tonen van moed en het kwetsbaar durven opstellen. Het reviewteam ziet specifiek de waarde van de kritische reflectie om op professioneel niveau te werken aan de ontwikkeling van forensische scherpte.

Vanuit de culturele expertise binnen Zinso, wordt het cultureel interview ingezet. Zinso heeft een ambulant specialistisch team op het gebeid van cultuurgericht werken. Het cultureel interview is een gesprek met mensen die (mogelijk) terugkeren naar hun land van herkomst. Aan de hand van het cultureel interview wordt een perspectiefplan opgesteld. In het interview komen diverse leefgebieden aan bod, zoals wonen, werk, financiën en zorg. Hierbij worden de verschillen in cultuur tussen het land van herkomst en Nederland in kaart gebracht. Dit laat de betreffende persoon bewust nadenken over de terugkeer, met als doel het proces beter voorbereid in te gaan en soepeler te laten verlopen. In samenwerking met DJI wordt het cultureel interview ook ingezet in PI Veenhuizen bij de VRIS-ers (Vreemdelingen in de Strafrechtketen) op de afdeling ISD (Inrichting Stelselmatige Daders). Hier verblijven gedetineerden die terug moeten naar hun land van herkomst. De uitkomsten van het interview worden besproken met de casemanager in de PI en diegene zet verdere acties uit. Deze samenwerking is als een pilot gestart, maar is inmiddels structureel. Het reviewteam is onder de indruk van de manier waarop Zinso dit aanpakt en ook over de wijze waarop zij hun kennis inzetten bij de PI Veenhuizen.

Het reviewteam bewondert hoe ervaringsdeskundigheid vanuit een duidelijke visie en beleid wordt ingezet binnen Pameijer. Op de locatie Kromhout is een forensisch ervaringsdeskundige werkzaam. Cliënten geven aan het prettig en belangrijk te vinden dat hij onderdeel is van het team. De ervaringsdeskundige heeft aan weinig woorden genoeg om te begrijpen wat cliënten ervaren en hij kan op zijn beurt dit vertalen naar collega’s in het team. Daarnaast zien ze hem ook als voorbeeld van een succesverhaal, wat cliënten motiveert serieus met hun traject aan de slag te gaan. De ervaringsdeskundige is onderdeel van het team Kromhout en is betrokken bij alle trajecten. Zo sluit hij vaak aan bij evaluaties, zeker als cliënten dit verzoeken, en anders wordt het nabesproken met de collega’s en de cliënt. Pameijer breed is men begonnen met het inzetten van ervaringsdeskundigen door aan elke manager, welke leiding geeft aan 4 of 5 teams, een ervaringsdeskundige te koppelen. Inmiddels zijn aan sommige managers meerdere ervaringsdeskundigen gekoppeld. Bij de start heeft Pameijer een menukaart gemaakt, daar kon elk team aangeven wat de wensen zijn rondom ervaringsdeskundigheid. Daar werd gemerkt dat de behoeften erg wisselend waren en men ook moest wennen aan de komst van ervaringsdeskundigen. Bij de teams die vooral gericht zijn op verstandelijk gehandicapten, wordt minder behoefte gemerkt, binnen de GGZ en rondom verslaving juist meer behoefte. Het enthousiasme en passie voor ervaringsdeskundigheid is duidelijk aanwezig, maar de praktijk is soms nog weerbarstig. Bij de Kromhout staat het momenteel erg goed en is er een goede match tussen de ervaringsdeskundige en de rest van het team, in andere teams behoeft het nog aandacht. In 2024 wil men verder in investeren in de verankering, waardoor de inzet van ervaringsdeskundigen minder persoonsafhankelijk wordt. Verder heeft Pameijer de opleiding Howie the Harp omarmd. Dit is inmiddels een landelijke opleiding voor ervaringsdeskundigen. Vanuit de organisatie wordt gestimuleerd om (oud-)cliënten aan te melden voor deze opleiding.

Wanneer een cliënt doorstroomt binnen Pameijer, wordt een warme overdracht van kennis gewaarborgd. Dit gaat zowel om de individuele kennis over de cliënt als om bredere kennis rondom de doelgroep. Enerzijds volgt de arrangeur van dag één tot einde traject de cliënt. Bij (interne) doorstroom is de arrangeur betrokken naast de cliënt tijdens de intake en wordt indien nodig langer betrokken. Anderzijds is de begeleiding vanuit de locatie waar de cliënt verbleef betrokken bij de overdracht. De eerdere begeleider blijft minimaal drie maanden betrokken na de overplaatsing. Er wordt bekeken wat het team waar de cliënt terecht komt nodig heeft. Zo kan iemand van de Kromhoutstraat, een forensische locatie, deskundigheidsbevordering verzorgen, handvatten meegeven en kan men daar terecht voor vragen. Ook is het mogelijk dat de begeleider van de eerdere locatie een paar maanden ingeleend wordt door het team. Op deze manier wordt de warme kennisoverdracht rondom de cliënt geborgd.

Gedurende de gehele reviewdag heeft het reviewteam opgemerkt dat de medewerkers van de Binnenvest een positieve basishouding hebben. De sfeer is positief, laagdrempelig, gemotiveerd en er is betrokkenheid, zowel onderling als richting de cliënten. Medewerkers voelen de verantwoordelijkheid om niemand aan de kant te laten staan, volgens het motto van de organisatie. De Binnenvest wil de mens achter de cliënt zien om iedereen een eerlijke kans te geven. Er wordt gewerkt met de methodiek Krachtwerk, wat verband houdt met deze basishouding en geïmplementeerd is in alle lagen van de organisatie.  Medewerkers gaven aan trots te zijn op wat hun team samen bereikt en de cliënt gaf aan dat de begeleiding aansluit bij de individuele behoeften en wensen.

De Binnenvest werkt met forensische specialisten. Ieder team heeft minimaal één forensisch specialist. De specialisten fungeren in hun team als vraagbaak en ambassadeur rondom forensische zorg. Ook halen zij op welke vraagstukken rondom forensische zorg spelen in het team. Het FZ-team wordt aangestuurd vanuit het team toegang en traject, waar drie collega’s veel forensische kennis bezitten. Collega’s in het FZ-team hebben de relevante modules van de Forensische Leerlijn gevolgd. Het FZ-team komt eens per zes weken samen om de forensische kennis op peil te houden en uit te wisselen, om dit vervolgens ook te verspreiden binnen de teams en zo de kennis te borgen. Er wordt ingegaan op specifieke thema’s zoals de samenwerkingsovereenkomst en de te implementeren modules van de forensische leerlijn. Ook is er ruimte voor casuïstiekbespreking. Het FZ-team kent veel ambitie en gedrevenheid om de forensische zorg nog meer op de kaart te zetten binnen de organisatie. Dit laat zien dat de Binnenvest de forensische zorg als een vak apart erkent dat specifieke aandacht behoeft.

Het team is krachtig en zelforganiserend. De medewerkers zijn betrokken met elkaar, wat het team krachtig maakt. De medewerkers hebben buiten de werktijd om contact met elkaar en ondernemen activiteiten. Ook privé helpen de medewerkers elkaar, bijvoorbeeld door het geven van therapie naar aanleiding van een privéomstandigheid. Binnen het team is er geen sprake van hiërarchie. Zo heeft ieder een eigen expertise en zijn de medewerkers gelijkwaardig aan elkaar. De psychiater heeft net zoveel in te brengen als een andere discipline. De regiebehandelaar is de eindverantwoordelijke, maar alle medewerkers kunnen inhoudelijk wat inbrengen. Dit maakt dat de medewerkers de ruimte voelen om kritisch naar elkaar toe te zijn en elkaar aan te spreken. De kracht is mede te danken aan de intervisie, die om de week plaatsvindt. Het management is trots op de betrokkenheid van de medewerkers en het werken onder hoge druk. Zo zijn er recentelijk een aantal moeilijke casussen met forse impact geweest en heeft het team, naast het nazorgteam, elkaar opgevangen. Naast dat het team krachtig is, is het zelforganiserend volgens de medewerkers. De afgelopen jaren is het onrustig geweest binnen het management wegens personele wisselingen. Hierdoor hebben de medewerkers de vrijheid gekregen om zelf ideeën aan te dragen en ervoor te zorgen dat collega’s erin meegaan. Zo is één van de medewerkers geschoold in de Structured Assessment of Protective Factors (SAPROF), een risicotaxatie-instrument gericht op de beschermende factoren. Vervolgens geeft deze medewerker collega’s training over de SAPROF.

De forensische polikliniek van VNN heeft veel expertise in huis. Binnen het team zijn verschillende disciplines werkzaam, zoals een psychiater, systeemtherapeut, ambulant hulpverlener, GZ-psycholoog en ervaringsdeskundige. Tijdens multidisciplinaire overleggen worden de verschillende invalshoeken besproken en meegenomen, wat het dynamisch maakt. Alle disciplines, behalve de systeemtherapeut, worden geschoold in de delictanalyse en vullen deze in. Het behandelaanbod binnen de kliniek is breed. Zo worden traumabehandeling, systeemtherapie, Agressieregulatie (AR) op Maat, CGT, CGT Middelen en ADHD-coaching aangeboden. Medewerkers zijn op de hoogte van de verschillende behandelingen en kunnen elkaar vervangen. Daarnaast zetten de medewerkers zich in om de kwaliteit van zorg te optimaliseren. Nieuwe wetenschappelijke inzichten worden rondgestuurd en opgepakt door medewerkers met de desbetreffende expertise. Momenteel zijn de medewerkers bezig met het inzetten van VR, wat gaat dienen als ondersteuning van de behandeling.

Medewerkers zijn meer systemisch gaan werken. Doordat de systeemtherapeut een genogram heeft ontwikkeld (een grafische weergave van de familiegeschiedenis van de cliënt), wordt het netwerk in kaart gebracht. Hierdoor worden de ouders en de kinderen van de cliënten niet meer vergeten. Dit wordt bevestigd door een cliënt die heeft aangegeven dat zijn kind betrokken wordt bij de behandeling, wat de band tussen ouder en kind versterkt. De medewerkers geven aan dat er de laatste tijd steeds meer jonge cliënten worden aangemeld die vaak nog in het ouderlijk huis wonen. Momenteel wordt er dan ook een pilot gedraaid, waarbij ouders van jongeren onder de 25 jaar verplicht aanwezig moeten zijn bij de intake op de polikliniek. Alleen het kind uitnodigen schiet het doel voorbij, omdat ouders een belangrijke rol kunnen spelen in het behandelproces. Wanneer de ouders behoefte hebben aan meer gesprekken, dan is dit ook mogelijk. De partners van de cliënten worden ook bij het traject betrokken. Zo heeft de partner van een cliënt traumabehandeling ontvangen als onderdeel van systeemtherapie.

Op de polikliniek wordt er veel waarde gehecht aan het bieden van persoonsgerichte zorg. Volgens de medewerkers is het van belang om de cliënten maatwerk te bieden, omdat het afhankelijk is van de cliënt wat nodig is en wat aansluit. Hierbij kan de ervaringsdeskundige van toegevoegde waarde zijn. Het reviewteam heeft gesproken met een cliënt die aangegeven heeft in zijn eigen kracht gezet te worden. De medewerkers gaan cultuursensitief te werk door naar de afkomst van de cliënt te kijken en in te zetten op wat er in die context aangepakt kan worden. Tot slot worden de naasten van de cliënt betrokken bij de behandeling, bijvoorbeeld bij de traumaverwerking van de cliënt.

De medewerkers werken met veel passie en de cliënten zijn positief over het team. De medewerkers leven met de cliënten mee en stellen zichzelf kwetsbaar op door tijdens de dagopening ook wat te delen en zelf ook weekdoelen op te stellen. Volgens het management is het team gepassioneerd. Het management zet zich actief in om de samenwerking binnen het team te verbeteren en heeft als doel om rust en stabiliteit in het team te creëren. Voorheen had het team met veel personele wisselingen te maken, waardoor er sprake was van een overbelaste situatie. De medewerkers waren erg flexibel en stonden altijd aan, zelfs buiten werktijd. Dit is gestopt, omdat het voor de medewerkers van belang is om afstand te nemen en fris op het werk te verschijnen. Ook vindt er één keer in de zes weken een teambijeenkomst plaats, waarbij er wordt stilgestaan bij wie de organisatie en het team zijn.

Binnen Terwille zijn er interne doorstroommogelijkheden. Na de groepsfase kunnen cliënten doorstromen naar De Stroom, een afdeling waar de cliënten externe dagbesteding hebben. De Stroom heeft vijf plekken en zit aan de andere kant van het gebouw op hetzelfde terrein. Hierdoor worden bekende gezichten behouden. Op maandagavond vindt er een groepsgesprek plaats. Tijdens het groepsgesprek wordt er stilgestaan bij hoe de afgelopen week is verlopen en hoe het onderling met de cliënten gaat. Ook worden de externe dagbesteding en taakstraffen geëvalueerd. De medewerkers observeren het functioneren van de cliënten tijdens het samenleven met elkaar. Na De Stroom hebben de cliënten de mogelijkheid om door te stromen naar Het Brugwachtershuisje, een huisje waar cliënten meer zelfstandigheid hebben. Het Brugwachtershuisje is in de buurt van het terrein te vinden, waardoor de nabijheid van de medewerkers wordt behouden.

Bij Terwille Verslavingszorg wordt er gewerkt vanuit vertrouwen. Het terrein is niet afgeschermd door hekken, ook de televisie is niet afgeschermd en de cliënten behouden vanaf het begin van hun verblijf hun telefoon. Zo leren de cliënten om het normale leven te leven. Hierdoor staat de zelfontplooiing van cliënten centraal. Er wordt geobserveerd hoe er met het vertrouwen om wordt gegaan. Als het vertrouwen wordt verbroken, dan heeft dat maatregelen of sancties tot gevolg. Volgens de medewerkers wordt het vertrouwen door de cliënten uniek bevonden, wat gemerkt wordt doordat cliënten na hun ontslag terugkomen of een kaartje sturen. Het principe ‘van mens tot mens’ is typerend voor de Spetse Hoeve. Hierbij zien de medewerkers uitdaging in het behouden van de balans tussen naast de cliënten staan en het forensisch scherp zijn. Een andere kernwaarde is ‘samen naar perspectief’, waarbij er wordt aangesloten bij de hulpvraag van de cliënten. Zo zijn er twee verschillende behandelgroepen: de praktische groep en de theoretische groep. De cliënten van de praktische groep hebben van 09.00-10.00 uur behandeling en gaan vervolgens aan het werk in de dagbesteding. In deze groep zitten bijvoorbeeld cliënten die minder lang hun aandacht bij de behandeling kunnen houden. De cliënten van de theoretische groep hebben behandeling tot 11.30 uur en gaan daarna pas aan het werk. Volgens de cliënten proberen de medewerkers op deze manier aan te sluiten bij de wensen van de cliënten. Naast het behandelprogramma wordt er ook maatwerk geboden als het gaat om dagbesteding. Zo hoeft een cliënt met twee linkerhanden niet in de hout- en metaalruimte te werken. Er is dan ook een groot aanbod aan dagbesteding, zoals het verzorgen van verschillende dieren, werken in de werkplaats, tuin of kassen of sporten in de fitnessruimte.

Terwille Verslavingszorg biedt paardencoaching aan. Paardencoaching is onderdeel van het programma en is niet verplicht. Eén keer in de week is er een paardencoach aanwezig die de cliënten individueel behandelt en met hen naar de paarden gaat. De cliënten die angstig zijn voor paarden worden door de paardencoach meegenomen naar de rand van de wei en hoeven de wei niet in. In tegenstelling tot op de groep, waar cliënten te maken krijgen met oordelen, wordt er bij paardencoaching een situatie gecreëerd die vrij is van oordeel. De paarden reageren op gedrag en lichaamstaal, waardoor de cliënt gespiegeld wordt. Hierdoor worden de patronen van de cliënt zichtbaar gemaakt, wat bijdraagt aan de bewustwording van de cliënt. Met behulp van paardencoaching kunnen de cliënten op een neutrale plek oefenen met situaties en wordt er rust ervaren.

De cliënten vormen een kleine maatschappij. In de structuur van de dag en de bejegening door medewerkers wordt het normale leven geleefd, wat zorgt voor leermomenten die passen bij reintegratie. Op de groep wordt groepssignalering ingezet. Vooraf is met de groep besproken wanneer de groep zich in rood, oranje of groen bevindt. Eén keer in de week wordt tijdens een overleg door iedereen in de groep bepaald welke kleur van toepassing is en waarom dat zo is. Hierdoor wordt een situatie gecreëerd waarin elke cliënt over de situatie nadenkt en kan er geobserveerd worden hoe er wordt gereageerd. Door middel van groepssignalering krijgen de cliënten de kans om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen en elkaar op bepaald gedrag aan te spreken. Zo wordt de veiligheid op de groep gewaarborgd. Naast de cliënten onderling wordt er ook een kleine maatschappij gevormd met de omgeving. De bewoners van het dorp waarin de woonlocatie gevestigd is, zijn onder andere betrokken bij de externe dagbesteding van de cliënten. De cliënten werken bijvoorbeeld in de plaatselijke worstenfabriek of bij de metalenboer.

Schematherapie wordt standaard aan iedere cliënt geboden in de vorm van groepstherapie. Individuele schematherapie met een schematherapeut is mogelijk op indicatie. Medewerkers gaan tevens schematherapeutisch te werk. Hierbij ligt de focus op gelijkwaardig contact tussen de cliënten en de medewerkers en wordt er weinig gestraft. Cliënten en medewerkers maken met elkaar een reis door, wat zorgt voor een fijn leefklimaat op de groep. Dit wordt bevestigd door de cliënten. De werkgroep ‘Verbinding Voorop’ richt zich op de integratie van schematherapeutisch werken en de betrokkenheid van alle disciplines daarbij. Zo wordt er een cultuur gecreëerd waarin dezelfde taal wordt gesproken en waarin medewerkers elkaar kunnen aanspreken. De medewerkers voelen zich onderling verbonden met elkaar, wat tegelijkertijd zorgt voor een veilig gevoel. Het schematherapeutisch werken komt ook in de overdrachten terug. Tijdens de overdrachten proberen de medewerkers zich bewust te zijn van de verschillende kanten van de cliënten, zodat er gericht kan worden op wat de cliënten nodig hebben. Binnen alle lagen van Tactus Verslavingszorg worden medewerkers getraind en wordt de basis van schematherapie bijgebracht, van de medewerkers van de zorgadministratie tot aan de beveiliging.

Relationele zorg valt binnen de visie van Tactus Verslavingszorg en is op verschillende manieren zichtbaar. Zo is de afdeling huiselijk gemaakt met onder andere een aparte eet- en zitruimte, een koffietafel, plantjes en de muziek die aanstaat. De cliënten vinden dit prettig en noemen de ruimte fijn en groot. Het kantoor van de sociotherapeuten grenst aan de leefomgeving van de cliënten. De deur staat open en de cliënten zijn welkom om naar binnen te lopen. Op de groep is altijd een sociotherapeut aanwezig die ondersteuning biedt bij de dagelijkse bezigheden, bijvoorbeeld bij het koken. Tenslotte is er een werkgroep ‘Verbinding Voorop’ die zich bezighoudt met schemagericht werken en verbinding maken. Hierbij gaat het om de verbinding tussen de medewerkers onderling en tussen de medewerkers en de cliënten.

Tactus Verslavingszorg heeft een ruim aanbod aan dagbesteding. In Zutphen zijn er twee werkzalen met begeleiding, waarbij cliënten hun creativiteit kwijt kunnen door middel van activiteiten zoals houtbewerking, metaalbewerking, mozaïeken en schilderen. Zo hebben cliënten vogelhuisjes en stoeltjes van Bumba en Nijntje voor kinderen gemaakt. Ook kunnen er fietsen worden gerepareerd, bijvoorbeeld als deze kapot zijn gegaan tijdens het verlof. Verder kunnen cliënten in de zomer in de kas tuinieren en is er een winkeltje waar onder andere rookwaar, douchegel en snoep verkocht worden. De winkel is één keer per week geopend en biedt een uitkomst voor cliënten, omdat er tijdens verlof niets mee teruggenomen mag worden. Cliënten hebben de mogelijkheid om elke dag te sporten en zijn tweemaal per week verplicht om met de bewegingsagoog te sporten: eenmaal zaalsport en eenmaal fitness. Verder kunnen cliënten elke dag ontspannen in de diagnosevrije ruimte bij de ervaringsdeskundige, waar ook een dj set te vinden is. In Apeldoorn is er één werkzaal. Daarnaast hebben de cliënten de mogelijkheid om drie dagen in de week buiten de kliniek te werken, bijvoorbeeld bij de kringloop of bij Picnic. Maatschappelijk werkers, werkbegeleiders en persoonlijk begeleiders stellen dan in samenspraak met cliënten een werkplan op, dat de regiebehandelaar met de reclassering bespreekt.

Binnen Tactus Verslavingszorg is er bewustzijn rondom herstelondersteunend werken. Herstelgericht werken is een geprotocolleerde module, waarin cliënten te maken krijgen met verschillende thema’s van herstel. Het is een verplicht onderdeel van de behandeling, wat ervoor zorgt dat alle cliënten een kans krijgen om een begin te maken aan hun herstel. De ervaringsdeskundige speelt een grote rol bij het herstelondersteunend werken. Zo is de ervaringsdeskundige elke dag in de diagnosevrije ruimte te vinden en rapporteert niet over wat er inhoudelijk gezegd is door cliënten. Indien er zorgen zijn vanuit de ervaringsdeskundige, wordt dit besproken met de cliënt, met het team en tijdens multidisciplinaire overleggen. De cliënten gaan graag naar de ervaringsdeskundige en voelen zich veilig. Het management heeft aangegeven dat er nog ruimte voor verbetering is als het gaat om herstelondersteunend werken. Zo worden er binnenkort twee pilots gedraaid met spiegelgesprekken. Onder begeleiding van twee begeleiders gaan de sociotherapeutische teams en de cliënten met elkaar in gesprek om het gat tussen de belevingswereld van de cliënten en de organisatie te verkleinen. Aan de hand van spiegelgesprekken wordt tevens gekeken hoe zaken opgelost kunnen worden in plaats van deze te verantwoorden. Tot slot verrichten twee onderzoekers onderzoek naar de beleving van de cliënten. De resultaten van dit onderzoek volgen nog.

Er wordt veel samengewerkt met ketenpartners. Novadic-Kentron bestaat uit diverse locaties verspreid over Brabant (ambulante teams, klinische voorzieningen, woonvoorzieningen en verslavingsreclassering) en is werkzaam in onder andere vijf zorg- en veiligheidshuizen, vijf GGZ-instellingen en twee PI’s. De verschillende onderdelen zijn tegenwoordig veel meer parallel naar buiten gericht dan voorheen. Binnen de organisatie zijn er korte lijnen op verschillende niveaus. De medici hebben eigen korte lijnen met ketenpartners, bijvoorbeeld met specialisten in het ziekenhuis, waardoor expertise over bepaalde middelen uitgewisseld kan worden. Verder wordt er ook behandeling geboden aan gedetineerden in de PI. De klinisch psycholoog bezoekt twee keer per week de PI om een intake af te nemen of behandeling te bieden. Deze gedetineerden stromen vaak vanuit detentie door naar een locatie van NovadicKentron, waardoor de zorg gecontinueerd blijft. De forensische verslavingszorg van Novadic-Kentron heeft een stap vooruitgezet vanwege de Levensloopaanpak. In twee regio’s heeft de organisatie mede de coördinatie van het project op zich genomen door samenwerkingsafspraken te maken met Fivoor en Amarant voor mensen met onbegrepen gedrag en een hoog veiligheidsrisico. Hierdoor kunnen de organisaties snel schakelen.

Er is veel ruimte voor de persoonlijke groei en ontwikkeling van de medewerkers. De medewerkers voelen zich vrij om ideeën aan te dragen en krijgen de mogelijkheid om deze uit te werken, wat bijdraagt aan hun zelfontwikkeling. Zo heeft één van de medewerkers de ruimte gekregen om de intake van cliënten met een lichtverstandelijke beperking toegankelijker te maken door middel van het ontwikkelen van een praatboekje. In het praatboekje worden in samenwerking met de cliënten en de naasten doelen geformuleerd. Middels een stickervel kunnen de cliënten aangeven welk doel prioriteit heeft. Na afloop van het gesprek krijgen de cliënten het praatboekje mee naar huis om na te kunnen lezen wat er besproken is. Verder is er een groot aanbod van cursussen en trainingen, bijvoorbeeld op het gebied van verslaving. Twee keer per week wordt er een cursus aangeboden en de medewerkers zijn verplicht om tien keer per jaar een cursus te volgen. Naast de cursussen en trainingen kunnen de medewerkers indien gewenst opleidingen volgen. Zo zijn er opleidingsplekken tot GZ-psycholoog, kan elk jaar een verpleegkundige de opleiding tot verpleegkundig specialist volgen en heeft een basisarts de mogelijkheid om een verslavingsarts te worden. Tot slot zijn er altijd stagiaires in dienst.

De uitstraling van het gebouw en de faciliteiten zijn prettig. Het gebouw geeft een fijn, warm en welkom gevoel. Zo zijn de muren gekleurd, ruikt de detoxificatieafdeling prettig en hebben cliënten een ruime kamer met een douche en toilet. De kliniek heeft sinds kort een nieuwe intensive care (IC-)ruimte. Dit is een prikkelarme ruimte met zachte meubels en veel kleur. De ruimte heeft een raam, wat verbonden is aan een kantoor. Zo kan de cliënt in de IC-ruimte communiceren met de medewerkers en behandeld worden. Verder zijn ook de separeerruimtes gekleurd. Novadic-Kentron heeft veel faciliteiten. Op de afdeling is een extra badkamer met een bad en zowel de detoxificatieafdeling als de behandelafdeling grenzen aan een tuin. Verder is er een creatieve ruimte en een fitnessruimte. In de centrale hal zijn een schaakbord en een voetbaltafel te vinden, waarmee cliënten en bezoekers zich kunnen vermaken. In de centrale hal zit tevens het Herstelpunt. De ervaringsvrijwilligers van het Herstelpunt adviseren of informeren medewerkers, cliënten en ketenpartners over herstelondersteunende zorg en organiseren activiteiten, zoals ervaringsgroepen en wandelingen. Het Herstelpunt is drie dagen in de week geopend.

Bij Novadic-Kentron gaan cliënten op risicoverlof. Het risicoverlof vindt plaats voordat de cliënten op regulier verlof gaan. Voordat het risicoverlof plaatsvindt, gaan de medewerkers met de cliënten op zoek naar waar het risico ligt en hoe de cliënten dit risico kunnen aangaan om zo een stap verder te komen in hun traject. Tijdens het risicoverlof zoekt de cliënt samen met de begeleiding het risico op, bijvoorbeeld door een coffeeshop te bezoeken. Hier komen vervolgens nieuwe doelen uit voort. Volgens de cliënten wordt aan de hand van het risicoverlof schoon schip gemaakt en structuur voor thuis opgebouwd. Naast het risicoverlof gaan de medewerkers het gesprek met de cliënten aan over de risico’s in de thuisomgeving. De cliënten nemen spullen mee uit hun huis die geassocieerd worden met gebruik om hier vervolgens liefdevol afscheid van te nemen door deze te begraven. Ook wordt er ingezet op het doorbreken van de gewoontes van de cliënten. Zo worden de cliënten gevraagd om bewust te zijn van hun manier van doen en om het vervolgens op een andere wijze te doen. Dit zodat de cliënten leren een ander patroon toe te passen.

Novadic-Kentron is erg betrokken met de cliënten. Allereerst is er sprake van een hoge mate van betrokkenheid met de doelgroep onder de medewerkers. De medewerkers zetten graag een stap extra voor de cliënten. Dit wordt beaamd door de cliënten die hebben aangegeven dat de medewerkers met hen meedenken, meeleven, mensgericht zijn en de tijd voor hen nemen. Daarnaast is een ervaringsdeskundige in dienst die zelf opgenomen is geweest op de afdeling. Volgens de cliënten delen de ervaringsdeskundigen hun gevoel en begrijpen de ervaringsdeskundigen hen beter. Verder is in het gebouw het Herstelpunt te vinden. Bij het Herstelpunt zijn ervaringsvrijwilligers werkzaam die cliënten kunnen adviseren en informeren over elk onderdeel van herstelondersteunende zorg. Zo kunnen cliënten informatie krijgen over zelfhulpgroepen, organisaties die ondersteuning bieden op diverse levensgebieden of hoe hun eigen ervaringen ingezet kunnen worden. Tot slot wordt er gewerkt met een buddysysteem, dat een cliënt zelf heeft aangedragen vanwege zijn ervaring in een andere kliniek. Hierbij wordt een nieuwe cliënt gekoppeld aan een cliënt die al langer op de afdeling verblijft. De buddy blijft gekoppeld zolang het nodig is en heeft verschillende functies, zoals het geven van een rondleiding, het helpen opstarten met het programma en het eerste aanspreekpunt zijn. Het functieprofiel van het buddysysteem is tijdens een themagroep in samenspraak met de cliënten opgesteld.

In de Werkplaats hebben cliënten veel mogelijkheden tot dagbesteding. Er is een creatieve ruimte te vinden, waar cliënten kunnen tekenen of van hout dingen kunnen ontwerpen, zoals een vogelhuisje. Verder wordt er door een muzieklerares muziekles gegeven, wat populair is bij de cliënten. Daarnaast is er een computerruimte/trainingscentrum, waarbij cliënten veel opleidingsmogelijkheden hebben. Zo kunnen cliënten een taal leren of een cursus volgen, zoals de cursus ‘feedback geven’ of ‘opkomen voor jezelf’. Bovendien is er een filmschool. De filmschool verzorgt alle media-uitingen van IrisZorg. Zo heeft de filmschool het informatiefilmpje van het FET gemaakt. Verder zijn er verschillende werkplaatsen, bijvoorbeeld voor het controleren van verpakkingen, het sealen van plakband voor Leenbakker of Praxis en het oprollen van touwen. Deze spullen worden vervolgens bewaard in het magazijn. Cliënten kunnen ook werken in de houtbewerking, waar bijvoorbeeld picknicktafels gemaakt worden. Tot slot is er een winkel in de Werkplaats te vinden. In de winkel worden de spullen die in de houtbewerking zijn ontworpen, evenals de foto’s die door cliënten van de filmschool zijn gemaakt, te koop aangeboden.

Zowel de medewerkers als het reviewteam vinden TopDog een parel. TopDog is een hulpverleningsmodule met een psychosociale hond. De hond is van één van de medewerkers en is vooraf gekeurd of hij het leuk vindt om betrokken te zijn bij de training van cliënten en niet overbelast raakt. TopDog is een sociale vaardigheidstraining van twaalf sessies gericht op assertieve cliënten, waarbij het gaat om grenzen aangeven of teveel grenzen aangeven. De hond spiegelt gedrag, waardoor een cliënt op een zachte manier geconfronteerd wordt met zijn eigen gedrag. Zo gaat de hond liggen als een cliënt intimiderend overkomt. Allereerst vindt er een intake plaats, waar de behandelaar bij aansluit en waarbij er gekeken wordt of er een match is tussen de cliënt en de hond. Vervolgens krijgt de cliënt theorie over hondengedrag door middel van informatie en plaatjes. Tijdens de training oefent de cliënt met en zonder hond met zijn intonatie en lichaamstaal. De training vindt plaats in de trainingsruimte of op het terrein. Uiteindelijk gaat de cliënt met de hond en de behandelaar naar het losloopgebied om de prikkels moeilijker te maken voor de hond, wat leiderschap van de cliënt vergt. De training levert de cliënten rust op, omdat dieren te vertrouwen zijn. Er vindt een tussenevaluatie en eindevaluatie plaats, waarna de cliënten bij een succesvolle afronding een hondenfluisteraar zijn en een certificaat ontvangen.

Binnen IrisZorg ligt de focus op forensische scherpte. Er zijn meerdere Forensische Expertteams (FET) opgezet. De medewerkers van deze teams zijn forensisch geschoold, bijvoorbeeld door het volgen van de Forensische Leerlijn en de de-escalatietraining, en richten zich op de forensische cliënten. Tijdens de scholing toetsen medewerkers de manier van werken van elkaar. De medewerkers gaan tijdens overleg het gesprek aan over forensische scherpte en delen signalen met elkaar. Daarnaast wordt er onder andere gebruik gemaakt van signaleringsplannen en de methodiek ‘Vroegsignalering’. Bij huisbezoeken worden de gevaarcriteria afgewogen. Eén van de speerpunten binnen het FET is de delictanalyse. Momenteel wordt de delictanalyse door een GZ-psycholoog afgenomen en bestaat de wens om behandelaren en casemanagers hier ook bij te betrekken. Hiermee wordt het werk van de behandelaren en casemanagers verrijkt en kan er betere zorg geleverd worden, bijvoorbeeld door het meenemen van de delictanalyse in groepsgesprekken. Op dit moment zijn de FET in Arnhem en Ede nog in ontwikkeling en worden deze teams binnenkort ondersteund door het FET uit Nijmegen.

Binnen IrisZorg staat de cliënt centraal. Er wordt gewerkt vanuit herstelondersteunende zorg, waarbij er wordt gekeken naar wat de cliënt nodig heeft voor zijn herstel. De focus ligt op de eigen regie van de cliënt over het herstelproces. Dit is bevestigd door een cliënt die heeft aangegeven het gevoel te hebben dat hij regie over de behandeling heeft. De medewerkers bewegen met de cliënt mee voor zover dat mogelijk is binnen het forensisch werken. Volgens de cliënt is het behandelteam benaderbaar. De cliënt krijgt van de medewerkers de ruimte om open te zijn en over zijn verslaving te praten, wat hij binnen een andere organisatie anders heeft ervaren. Hierdoor voelt de cliënt zich veilig en gehoord. Daarnaast staan de medewerkers volgens de cliënt naast hem en wordt er niet gewerkt vanuit hiërarchie, wat een positieve uitwerking op zijn leven heeft.

Elke dag duren de afspraken tot maximaal 16.45 uur, waarna er een gezamenlijke dagafsluiting volgt. Tijdens de dagafsluiting bespreekt het team de emotionele belasting met elkaar, waarbij enkele medewerkers binnen het team ervoor waken dat de bespreking in ieder geval niet werkinhoudelijk is. Zo wordt er stilgestaan bij hoe de dag is ervaren, of er nog belangrijke zaken zijn die besproken moeten worden en of collega’s ergens mee zitten en iets van die dag mee naar huis nemen. De dagafsluiting staat in ieders agenda geblokt en het hele team wordt verwacht. De medewerkers die niet fysiek aanwezig kunnen zijn, bijvoorbeeld vanwege de reistijd van het laatste huisbezoek naar kantoor, bellen in. Op deze manier wordt de veiligheid van de medewerkers ook geborgd en wordt er gecheckt of collega’s vanaf het huisbezoek weer zijn teruggekomen. Als een medewerker de dagafsluiting mist, laten één tot twee collega’s hun telefoon aan om bereikbaar te zijn voor diegene. Op deze manier zorgen de medewerkers voor elkaar, wat typerend is voor het team.

Inforsa blinkt uit in de continuïteit en betrokkenheid van én binnen het team. Medewerkers zijn voor langere tijd binnen hetzelfde team werkzaam, waardoor de cliënten niet steeds opnieuw hun verhaal hoeven te vertellen. Dit wordt door cliënten als erg prettig ervaren en het draagt bij aan de vertrouwensband tussen de medewerkers en de cliënten. Daarnaast zijn verschillende medewerkers op de hoogte van de achtergrond van de cliënten, waardoor de medewerkers de individuele begeleiding/behandeling van de cliënten kunnen overnemen bij uitval of vakantie. Hierdoor kan de continuïteit van zorg gewaarborgd worden. Zowel de cliënten als de medewerkers noemen het team betrokken en betrouwbaar. Volgens de cliënten wordt er op verschillende vlakken steun geboden, bijvoorbeeld door het organiseren van uitjes of het inzetten van een dokter bij klachten en het altijd op tijd leveren van de medicatie. Ook worden de cliënten als gelijkwaardig behandeld. Daarnaast hebben de medewerkers een sterke band met elkaar. Men is op de hoogte van elkaars privéleven en weet wie waar tegenaan loopt op werkgebied. Binnen het team wordt aangeboden om werk over te nemen of diensten te ruilen indien nodig. Verder ervaren medewerkers de ruimte om kritisch naar elkaar toe te zijn tijdens intervisies. Binnen het team heerst de bereidheid om zo goed mogelijke zorg te bieden, wat tot uiting komt in een congruent team.

Op verschillende lagen van de organisatie zijn er korte lijnen. Allereerst werkt het poliklinische team nauw samen met het ForFACT-team, waardoor er snel op- en afgeschaald kan worden. Als een cliënt niet op een afspraak in de polikliniek verschijnt, dan wordt dit doorgegeven aan het ForFACT-team. Vervolgens gaan de medewerkers van het ForFACT-team bij de cliënt thuis langs of wordt er gezocht in de buurt. Als de medewerkers de cliënt dan nog niet kunnen bereiken, dan wordt er tijdens het MDO besproken of er alles aan gedaan is om de cliënt de zorg in te krijgen. De samenwerking met de reclassering van Inforsa verloopt ook soepel. De reclassering bevindt zich in hetzelfde pand, waardoor de medewerkers elkaar gemakkelijk kunnen opzoeken. Het is echter wel van belang dat de medewerkers aan de cliënten uitleggen dat de Forensisch Ambulante Zorg (FAZ) Inforsa iets anders is dan de Reclassering Inforsa. Dit is voor veel cliënten namelijk onduidelijk. Eén van de cliënten heeft aangegeven dat er korte lijnen zijn tussen zijn begeleider vanuit Inforsa en zijn begeleider vanuit een andere organisatie, wat hem een veilig gevoel geeft. Het management is tot slot betrokken en nabij. Zo is het management aanwezig bij intervisies en telefonisch bereikbaar. Ook heeft het management vertrouwen in de medewerkers en ligt de regie als het gaat om de instroom bij het team. De medewerkers kunnen het laten weten als de werkdruk te hoog wordt.

Medewerkers voelen zich betrokken bij de organisatie, elkaar en de client. Ze kunnen zich vinden in de visie en kernwaarden van de organisatie en reviewers zagen dit terug op de reviewdag. Er is sprake van korte lijnen en het afdelingshoofd is altijd bereikbaar en beschikbaar voor medewerkers. Dit zorgt voor een gevoel van loyaliteit en sterkt de saamhorigheid. Medewerkers ervaren een grote mate van gedrevenheid en betrokkenheid bij zichzelf en collega’s. Er hangt een prettige sfeer zowel binnen het werk- als het leefklimaat op de groep. Medewerkers voelen zich verbonden met elkaar en ervaren onderling een prettige samenwerking.

Binnen het team is er sprake van een lerend klimaat. Volgens de medewerkers is er veel aandacht voor scholing van de medewerkers. Het volgen van e-learning modules van de Forensische Leerlijn passend bij de functie is in het eerste jaar verplicht. Daarnaast stelt het management zich stimulerend op als het gaat om het volgen van een opleiding. Hier is ook opleidingsbudget voor beschikbaar. De medewerkers hebben het gevoel te kunnen investeren in hun toekomst, omdat er tijd vrijgemaakt wordt om te leren en ontwikkelen. Om de week, en soms vaker, vindt er intervisie plaats. Het team heeft intervisiescholing ontvangen, waarbij de intervisie voor een periode van drie maanden begeleid werd door een externe organisatie. Tijdens de intervisie wordt er een situatie besproken en komt elke medewerker een keer aan de beurt. Zo wordt er gepoogd om vermijding tegen te gaan en alles waar de medewerkers mee zitten te bespreken, waardoor het team elkaar op een veilige manier leert kennen. Het team heeft tot slot de wens zich te blijven ontwikkelen, bijvoorbeeld op het gebied van psychotische stoornissen en trauma. Zo heeft het team een verbeterregister gemaakt. In het verbeterregister staan ideeën om de zorg te verbeteren. Eén van de ideeën in het verbeterregister is runningtherapie, waarbij cliënten hardlopen om de psychische conditie te verbeteren.

Binnen de begeleiding die geboden wordt op de Vliet hebben de reviewers grote betrokkenheid van cliënten gezien. Elke afdeling binnen de Rooyse Wissel levert een afgevaardigde aan de cliëntenraad, zo ook vanuit de Vliet. Er wordt actief gestimuleerd om de cliëntenraad vanuit de woonvorm te vertegenwoordigen. De deelnemende cliënt zorgt voor de communicatie en terugkoppeling aan de woonvorm en kan inbreng, klachten en vragen agenderen. De reviewers zijn ervan onder de indruk dat de cliëntenraad zo divers vertegenwoordigd is en dat de Rooyse Wissel dit in stand weet te houden. Cliënten ervaren daarnaast zeggenschap binnen hun begeleidingstraject. Het uitgangspunt in de begeleiding is de eigen krachten en wensen van de cliënt. Cliënten ervaren zelfregie als het gaat om bijvoorbeeld het vinden van een geschikte dagbesteding en het opstellen van doelen in het begeleidingsplan. Daarnaast sluiten zij waar mogelijk aan bij de besprekingen van hun verblijfsplan. Zo nodig kunnen zij dit voor bespreken met hun persoonlijk begeleider.

Een deel van het team is gespecialiseerd in DGT, waaronder psychologen, ambulante medewerkers en maatschappelijk werkers. DGT wordt aangeboden aan cliënten met impulscontroleproblemen met als doel dat cliënten zelf de regie nemen en hun zelfvertrouwen vergroten. Aan de hand van DGT leren cliënten vaardigheden om hun emoties en spanning te reguleren. DGT vraagt veel van de cliënt. Zo krijgt de cliënt individuele therapie, vaardigheidstraining en huiswerk. De DGT-therapeuten zijn 24 uur per dag telefonisch bereikbaar. De cliënt neemt contact op als de emotie en spanning hoog oplopen. Er vindt dan een telefonische consultatie plaats van ongeveer tien minuten, waarbij de DGT-therapeut de cliënt coacht om vaardigheden in te zetten om de emotie en spanning te reguleren en schadelijk gedrag (bijvoorbeeld suïcidaliteit) te voorkomen. Als de cliënt toch schadelijk gedrag vertoont, dan kan er 24 uur geen contact worden opgenomen met de DGT-therapeut. Op deze manier wordt er geen nadruk gelegd op het schadelijke gedrag. De DGT-therapeuten zijn niet alleen 24 uur per dag bereikbaar voor cliënten, maar ook voor andere DGT-therapeuten. Er wordt namelijk gewerkt met een complexe doelgroep, waarbij het prettig is om elkaar te steunen. Zo kunnen de DGT-therapeuten elkaar ’s nachts bereiken bij bijvoorbeeld zorgen om de cliënt. Om de DGT-opleiding te volgen dienen de medewerkers hbo geschoold te zijn en kennis te hebben van CGT. Na het behalen van de opleiding worden de DGT-therapeuten regelmatig bijgeschoold. Ook vindt er intervisie en supervisie plaats. DGT-therapeuten hebben één keer in de week een uur consultatieteam. Dit is therapie voor de therapeut, wat vergelijkbaar is met intervisie. De DGT-therapeuten dienen een consultatievraag in, bijvoorbeeld over waar tegenaan wordt gelopen bij DGT. De consultatievraag wordt ingebracht en vervolgens wordt het gedrag van de DGT-therapeut geanalyseerd door een ander. De rest van het team kijkt en denkt mee.

De EMBER analyse koppelt een kleurprofiel aan de medewerker, welke karaktereigenschappen, uitdagingen, valkuiken, krachten en kwaliteiten aantoont. Het kleurprofiel helpt om meer inzicht te krijgen in het eigen kwaliteiten en valkuilen en de persoonlijke en professionele ontwikkeling. Elke medewerker binnen het team heeft een EMBER analyse ingevuld. De EMBER analyse levert vervolgens zowel een individueel- als een teamprofiel op. Nieuwe medewerkers vullen de EMBER analyse in om het teamprofiel inzichtelijk te houden. Het teamprofiel wordt tweemaal per jaar besproken in het team. Vanuit De Rooyse Wissel is er een gespecialiseerde medewerker beschikbaar die deze besprekingen kan begeleiden. De EMBER analyse heeft het team geholpen zich verder te ontwikkelen. Het team geeft in de reviewgesprekken aan veel positieve stappen te hebben gemaakt.

Er wordt aandacht besteed aan het nemen van tijd voor elkaar. Het behandelteam en de sociotherapie hebben korte lijnen en veel contact met elkaar. Beide teams spreken elkaar tijdens verschillende overlegmomenten, zoals tijdens de cliëntbesprekingen, verlofbesprekingen, overdrachten en driegesprekken. Ook buiten de vaste overlegmomenten om heeft het team tijd voor elkaar en ruimte om met elkaar te sparren. De medewerkers lopen bij elkaars kantoor naar binnen en geven een mondelinge overdracht. Volgens de medewerkers is het team benaderbaar en toegankelijk en kan alles aan elkaar gevraagd worden. Naast dat de medewerkers onderling tijd voor elkaar hebben, wordt er volgens de cliënten ook veel tijd voor hen genomen. Zo wordt de begeleiding goed en persoonlijk genoemd en vinden er veel gesprekken tussen de cliënt en de mentor plaats. Ook eten de medewerkers samen met de cliënten.